Verduurzamen is een doolhof geworden

Wij gaan ons huis verduurzamen. Eindelijk. Acht jaar lang hebben we er met de buren vrijblijvend over gepraat, op straat, over de heg, tijdens de buurtborrel. Het gaat om een blokje van acht huizen uit de jaren tachtig, met een asbesthoudend dak en een matig energielabel. “Ja, we moeten ermee aan de slag”, stelden we keer op keer, met de handen in de zakken, vast. En er gebeurde niets.

Ik vertel dit verhaal omdat het exemplarisch is voor veel meer woningbezitters. Je wilde al veel langer verduurzamen, inmiddels is de energierekening nauwelijks te betalen, maar waar moet je beginnen? Verduurzamen is een doolhof van goede bedoelingen geworden. Er zijn talloze websites, tools, adviseurs en regelingen. Hoe kies je daaruit? En ben je daar eenmaal uit, dan doemt het volgende doolhof op: de financiering. Elke geldverstrekker voelt zijn verantwoordelijkheid en biedt een vergroeningsproduct aan.

De Rijksoverheid vult dat aan met het Warmtefonds, gemeenten bieden daarnaast nog allerlei lokale subsidies.

Goed voorbeeld doet volgen

En toch zetten wij thuis de stap. Wat is het verschil? Goed voorbeeld doet volgen. Onze achterburen – zelfde huizen, meer doorzettingsvermogen – gingen ons voor. Een legertje witte pakken ruimden de dakleien op, nette vakmensen isoleerden het dak, legden nieuwe dak­bedekking en plaatsten tientallen zonnepanelen. Dat wilden wij natuurlijk ook wel! Met dit voorbeeld voor ogen hoefden we veel minder lastige keuzes te maken: een paar gesprekken, wat eenvoudige tekeningen en een offerte van dezelfde aannemers. Een peulenschil, geen keuzestress. Dit voorjaar gaan ze aan de slag.

Ontzorgen

Ontzorgen is het devies. Als we de doelstellingen van 2030 willen behalen moeten er honderdduizenden woningen per jaar worden verduurzaamd. Met de huidige werkwijze moet deze groep huiseigenaren het wiel opnieuw uitvinden en dit moeilijke pad aflopen. Het is daarom onvermijdelijk dat overheden het voortouw zullen nemen voor een grootschalige aanpak, dus per straat of wijk. Je hoeft je dan als bewoner niet meer te verdiepen in wat technisch effectief is, en de schaalvoordelen zijn aanzienlijk.

"Het is daarom onvermijdelijk dat overheden het voortouw zullen nemen in een grootschalige aanpak, dus per straat of wijk."

En laat NHG dan helpen bij het volgende doolhof, de financiering. Niet elke woningbezitter kan zomaar meedoen. Wie zijn huis in 2021 of 2022 heeft gekocht en daarvoor maximale financiering nodig had – en dat geldt voor veel  van onze klanten bij NHG – heeft weinig leenruimte voor zonnepanelen, isolatie of een warmtepomp. Met een hoge LTV, LTI of een BKR-registratie moet je opnieuw je weg zien te vinden in talloze leenproducten, Warmtefonds en lokale subsidies. Dat moet eenvoudiger kunnen.

Pilot

Vanuit NHG werken we al, in samenwerking met SVn, aan een garantie op leningen aan kleine VVE’s. Appartementen kunnen daardoor sneller en gemakkelijker worden geïsoleerd. De pilot start zeer binnenkort. We willen nu hardop denken over de volgende stap: waarom bedenken we niet een veel eenvoudiger, uniform leenproduct dat voor álle huiseigenaren beschikbaar is en dat door álle geldverstrekkers kan worden aangeboden? We weten dat een aantal verduurzamingsmaatregelen (zonnepanelen, warmte­pomp, dakbedekking) zich vrijwel altijd terugverdient in de energierekening, ongeacht de financiële situatie (inkomen, LTI, LTV) van de bewoners. Zouden we daarvoor niet wat regels kunnen vereenvoudigen? NHG zou kunnen bijdragen in de vorm van een garantie om betalingsproblemen te ondervangen.

Het is een discussie, nog geen concreet plan, maar iedereen in de sector ziet de vele horden die huizenbezitters nu nog moeten nemen. De hele sector denkt na over vergroening én met de EU taxonomy zijn steeds meer beleggers op zoek naar duurzame investeringen. Die eindjes moeten bij elkaar te leggen zijn.

Afijn, de klus aan ons huis zal eerder zijn afgerond dan deze ingewikkelde discussie. Al moet ik ook nog even langs mijn eigen hypotheekadviseur om de juiste financiering te regelen.

Bron: AMweb